Het damhert
De geur van frisse lucht hangt over de aarde. In het bos tekenen schaduwen zich af in de ochtendgloed. Achter een dichte struik fonkelen twee ogen. Ze observeren het ontwaken van de natuur. Het jong heeft honger en wacht op zijn moeder. Een hinde verschijnt als een ballerina zo licht en elegant. Haar silhouet duikt op en verdwijnt dan weer tussen de eiken en populieren. Tot ze helemaal weer in de natuur opgaat.
Hertachtige met gevlekte vacht
Het damhert is een hertachtige afkomstig uit Klein-Azië. Hij is geïmporteerd naar Europa voor de jacht maar ook om parken te bevolken met hun ranke schoonheid. Je vindt het damhert slechts weinig in het wild. Hij is vooral gekweekt en bejaagd door de mens voor het zachte, delicate vlees.
Het damhert is kleiner dan een edelhert en groter dan een ree. Het mannetje heeft een gewei, meer bepaald een schoffelgewei – de takken aan de uiteinden zijn met platen verbonden – dat uitvalt in april of mei en dan teruggroeit.
Dit dier past zich makkelijk aan. Hij kan tegen erg koude én erg warme temperaturen en is daarom dus terug te vinden in zowel Scandinavië als Zuid-Spanje. Hij woont wel het liefst in loofbossen. Meestal blijft hij kort bij zijn geboorteplaats en legt hij slechts weinig afstand af in zijn leven. Het is een sociaal dier dat in kuddes van hetzelfde geslacht leeft. De mannetjes leven gewoonlijk per zes samen. De hindes verkiezen grotere kuddes.
Voortplanting
Mannetjes en vrouwtjes ontmoeten elkaar enkel tijdens de paartijd, begin oktober. In deze periode vechten de mannetjes uit wie het territorium wint. Dit gewonnen gebied wordt dan het strijdperk, ook een lek genoemd. Zodra dat dit territorium veroverd is, benadert het damhert de hindes. Hij brult om ze te lokken en zo ontstaan de koppeltjes. De hinde is slechts 16 uur per jaar vruchtbaar, maar toch planten damherten zich vlot voort. 90% van de hindes bevalt elk jaar van een jong na 8 maanden zwangerschap. Maar spijtig genoeg overleeft ca. 25% van die jongen de eerste winter niet.
Wist je dat...
… wanneer ze zich bedreigd voelen, het damhert een erg bijzondere sprong kan maken? Bij de uitvoering van deze sprong, lijken zijn vier poten wel voorzien van springveren. Ze duwen hem omhoog zonder dat het damhert zelf bewogen lijkt te hebben. Als het gevaar vervolgens bevestigd is, vlucht hij snel weg.
... de meeste damherten een bruinrode vacht hebben met witte vlekken, maar dat je er heel soms eentje vindt met een volledig zwarte pels? Deze overleven minder lang in de natuur omdat ze hun zwarte kleur hen minder goed camoufleert dan bruine tinten. Ze zijn dus makkelijke prooien voor de dieren die op hen jagen.
Ontdek de Europese Big 5
De bizon, de veelvraat, de wolf, de lynx en de bruine beer