Op ontdekking in het Berenbos…

24 juni 2019

In juni 1971 kwamen de twee eerste bruine beren toe in het Wildpark van Han-sur-Lesse: Doris en Daniel, van het park Langenberg in Zurich, Zwitserland. 

Een jaar eerder had het bedrijf van de Grotten van Han beslist om een Wildpark te creëren om de wilde natuur rond het massief van de Grotten te beschermen. Op 13 juli 1970 werden zo de eerste bezoekers toegelaten in het Wildpark. De droom van de toenmalige bestuurders was om er een koppel bruine beren te kunnen verwelkomen… en die droom kwam uit met de komst van Doris en Daniel!

Jaren later droomde Etienne Brunelle, de huidige verantwoordelijke van het Wildpark, geïnspireerd door zijn reizen doorheen de majestueuze dennenbossen van het Verre Noorden, ervan om deze landschappen in het Wildpark te recreëren en daar bruine beren in te zien leven, in hun natuurlijke leefomgeving.

Begin 2019 luidde het begin van zware Herakles werken in het Wildpark, om dit project te kunnen waarmaken. De leefruimte van bijna 2 hectare aan rotsen, waterpartijen en dennenbossen kreeg de naam: “het Berenbos”. 

    Een gloednieuwe infrastructuur

    In het Berenbos werd tevens een nieuw functioneel complex opgezet. Een slaapplaats voor de dieren, een praktijkzaal voor de dierenarts, een quarantaine zone, maar ook enkele technische gebouwen voor de andere kolos van het Wildpark: de bizon. Dankzij deze moderne infrastructuur kunnen we in optimale omstandigheden verder werken aan de talrijke programma’s voor bescherming en herinvoering van deze bijzondere soort. 

    Het Berenbos in enkele cijfers:

    - Bijna 20.000 m² oppervlakte volledig gewijd aan de bruine beer

    - Bijna 5.000 m³ aan aarde werd er verplaatst

    - 400 m² aan waterpartijen

    - 1.500 ton aan rotsen werden naar de site vervoerd

    - Meer dan 500 struiken en 100 bomen zijn er geplant

    - Meer dan 4.800 aan omheiningen

    De 3 jonge beren zijn eindelijk toegekomen!

    De drie energieke mannetjes, afkomstig van Zweden en Denemarken, zijn anderhalf jaar oud. Hun gewicht schommelt tussen de 66 en 120 kilo. Best indrukwekkend, als je weet dat ze bij de geboorte amper meer wegen dan een eekhoorntje! Al die tijd omringt hun mama hen met liefde tot ze zelfstandig genoeg zijn om op eigen benen te staan en om hun vaderland voorgoed achter zich te laten. Een nieuw avontuur vangt aan!

    Twee van de beren komen uit de Zoo van Kopenhagen in Denemarken en de derde uit het Boras Djurpark in Zweden. Een gespecialiseerd Nederlands bedrijf (EKIPA) zorgde voor hun transfer tot in Han-sur-Lesse, in speciaal geklimatiseerde vrachtwagens.

    De drie beren zijn ingeschreven in een Europees Studbook. In dit stamboek wordt alle belangrijke informatie over de dieren bijgehouden: geboorte, transfers, ziektes, overlijden… Zo zijn alle Europese dierenparken op de hoogte van ieder detail van de beren. Via dit Studbook analyseert en bekijkt de coördinator welke transfers het beste plaatsvinden tussen de verschillende parken. 

    Na 2 weken doorgebracht te hebben in quarantaine, mochten de beren eindelijk hun nieuwe leefomgeving verkennen: het Berenbos. En kregen ze ook namen van onze dierenverzorgers: Björn, Olof en Jojo. Ze brengen nu hun tijd door al spelend en stoeiend… een prachtig en vertederend spektakel voor onze bezoekers!

      De bruine beer is geen bedreigd diersoort, maar is wel beschermd. Er zijn ongeveer 17.000 bruine beren aanwezig in Europa. Samenwonen tussen mensen en beren is niet altijd gemakkelijk: ze bezetten vaak hetzelfde territorium en de activiteiten van de een overlappen die van anderen. Er zijn echter veel voorbeelden van succesvol samenwonen. We vinden beren in de Pyreneeën, in Abruzzo en Trentino, in Italië, in de Dinarische Alpen, in Slovenië en in de Karpaten, in Roemenië (en Slowakije, Polen en Oekraïne). Het Karpatengebergte herbergt de helft van de Europese bruine beren.